x

Gozlerimdeki yapis yapis bulutlara ragmen Kupkuru yalnizliklari isliyorsun zihnimde Hayallerimizi nehirlerle aniyoruz ancak Kumlarin uzerine ciziyoruz denizden uzak Kollarimi betonarme duvarlara gomup Duvardaki sogugu hissederek kaciyorum senden Mekanik sesler esliginde senin dans edip Koptugum sessiz nota araliklarinda nefes aliyorum Kirisleri kirip Nefret etmedigim evimden intikam aliyorum, Dipteki yosunlara el surdukce Sesin daha da yankilaniyor iskence edercesine Ice dogru kivriliyor yilan yavrular yumaklar halinde Kelebekler agaclari sakliyor Nefesimin golgesi gozlerimi asimile ediyor Ve gitgide buyuyen bir kaosun icerisinde sen Askimla en buyuk dusmanim halini aliyorsun.